I'm in Crisis

Βρίσκομαι σε κρίση και τα νεύρα μου είναι τσατάλια. Τη Δευτέρα ξεκίνησε η εξεταστική μου και για πρώτη φορά στα 4 χρόνια που σπουδάζω, στο πρώτο μάθημα που έγραφα, παρέδωσα λευκή κόλλα ενώ ξεσκίστηκα να διαβάζω όλο το προηγούμενο βράδυ. Ένα μάθημα από τα αγαπημένα μου, που το διάβαζα με όρεξη, ΟΛΟ το βράδυ. Ακόμα δεν το πιστεύω αυτό που μου συνέβη. Τι να του πεις τώρα του άκυρου του καθηγητή? Ότι και να πεις θα είναι λίγο. Ήθελα να ‘ξερα, τη σκέφτηκε πολύ τη συγκεκριμένη θεματολογία? Σχεδόν όλη εκτός ύλης. Θεός φυλάξοι αν τον έχουμε εισηγητή και στην εξεταστική του Σεπτεμβρίου, γιατί θα κλάψουνε μανούλες τότε. Είναι τόσο ειρωνικό όλο αυτό το σκηνικό που με έχει αφήσει εκτός συναγωνισμού.

Εκτός από την παταγώδη αποτυχία, μου κόστισε ψυχολογικά το όλο θέμα και μου έκαμψε το ηθικό, ακόμα δεν είχε αρχίσει καλά καλά η εξεταστική. Πέμπτη και Παρασκευή έγραφα τα 3 κακά της μοίρας μου γι’ αυτό το εξάμηνο και δεν μου έκανε αίσθηση να ανοίξω τα βιβλία και τις σημειώσεις μου. Και εκτός του ότι δεν είχα καμία διάθεση για διάβασμα μετά το πρώτο συμβάν, δεν μπορούσα κιόλας να συγκεντρωθώ όλη τη βδομάδα εξαιτίας της φασαρίας στο πάνω διαμέρισμα, λόγω εργασιών. Γαμώ την τύχη μου γαμώ. Ούτε σε αυτά βέβαια τα πήγα έτσι όπως θα ‘θελα, αλλά γι’ αυτό τουλάχιστον ευθύνομαι εγώ, και τον εαυτό μου μπορώ να τον διαχειριστώ διαφορετικά την επόμενη φορά που θα γράφω. Τεσπά.

Κάθε φορά που έχω εξετάσεις, ζορίζομαι και παθαίνω ένα λαλά γενικώς, αλλά τέτοια φρίκη νομίζω δεν έχω ζήσει ποτέ ξανά. Όπως και να έχει όμως το προσπάθησα γι’ αυτή τη βδομάδα πολύ, πέρα από τις δυνάμεις μου κάποιες φορές. Τώρα μένουν άλλες δύο βδομάδες εξεταστικής αλλά νομίζω τα δύσκολα πέρασαν (χωρίς να θέλω να πώ μεγάλη κουβέντα, μην μου ξημερώσει τίποτα χειρότερο, γιατί είμαι και γκαντεμόγατο). Άντε να δούμε.

Facebook session 1

Η εισαγωγή

Σήμερα όπως πολλές άλλες μέρες και νύχτες, (ειδικά τις δεύτερες γιατί είμαι και νυχτόβιο πλάσμα), χαζεύω διάφορα στο internet, κυρίως έχω ανοιχτή τη σελίδα μου στο facebook, ακούω τραγούδια στο youtube ή κανένα ραδιόφωνο από live streaming κ έτσι, και διαβάζω διάφορα προς ενημέρωση και τέρψη μου. Με αυτή τη σειρά πάντα, δηλαδή δίνω προτεραιότητα στην επικοινωνία μου με τους φίλους μου, και μετά όλα τα υπόλοιπα. Νομίζω καλά μέχρι εδώ.

Session 1 

Το πρόβλημα έγκειται στο ότι στο facebook δεν είναι όλοι φίλοι μου όπως στη real life. Χωρίζονται στις εξής κατηγορίες κατ’ εμέ: φίλοι, συγγενείς, γνωστοί, γκόμενοι (με υποκατηγορίες πρώην, νυν και υποψήφιοι), κατίνες, fake profile και οι πανηλίθιοι. Σε κάποιες σπάνιες περιπτώσεις υπάρχει κ η κατηγορία inspirational people. Ελπίζω να μην ξέχασα καμία κατηγορία, η αν την ξέχασα έχουμε κ άλλα sessions στο μέλλον, οπότε don’t worry. Μπορεί ένα άτομο να εμπίπτει και σε περισσότερες από μια κατηγορίες, π.χ. είτε να είναι φίλος και συγγενής, ή πρώην γκόμενος και fake, ή γνωστός και inspirational person, υποψήφιος γκόμενος και πανηλίθιος κ.ο.κ.. Και επιτέλους έρχομαι στο προκείμενο.

Τα νεύρα μου, τα νεύρα μου και τα νεύρα μου. Α και τα νεύρα μου, συν τα whiskas μου και μια γατοφόρο να φύγω. Σωστά καταλάβατε, έχω πρόβλημα με την κατηγορία των πανηλιθίων. Οκ, όταν ο θεός έβρεχε μυαλά, μερικοί κρατούσαν ομπρέλες καθήμενοι κάτω από υπόστεγα. So what θα μου πείτε, πρόβλημά τους, που είναι το θέμα σου? Το θέμα μου είναι στο ότι μου σπάνε τα νεύρα εκ περιτροπής κάθε μα κάθε μέρα γαμώ την τύχη μου γαμώ, και με τσιγκλάνε και γίνομαι κακιά και bitch. Και είρων και στραβόξυλο. Οκ, διορθώνω το ρήμα μου. Δεν «γίνομαι», είμαι όλα αυτά, εκ γενετής κιόλας με γνωμάτευση γιατρού (συμπέρασμα: δεν μπορώ να αλλάξω γιατί έτσι είμαι).

Εκεί που κάθομαι ωραία κ καλά λοιπόν, κάνω chat και δεν συμμαζεύεται, κάποιος λέει/ κάνει τη μαλακία του και συγχίζομαι, τόσο που ξυπνάνε όλα τα προηγούμενα χαρακτηριστικά μου και βγαίνουν ένα ένα προς τα έξω. Προσπαθώ τόσο πολύ(not) να είμαι καλή, αλλά δεν τα καταφέρνω. Πάντα θα υπάρχει κάποιος να με κάνει να σπάσω. Πρίν με κακοχαρακτηρίσετε και κολακευτώ, να διευκρινίσω κάτι που θέλω. Επειδή όμως τυχαίνει να μην με γνωρίζουν όλοι και τι ιδιοτροπίες έχω, δίνω ένα περιθώριο της τάξης των 2 fail. Δηλαδή με λίγα λόγια, αν κάποιος κάνει/ πει κάτι που θα με εκνευρίσει (κοινώς μαλακία), θα κάτσω να το συζητήσω χαλαρά σε φάση «συμβαίνει αυτό κ αυτό, μην το συνεχίσεις γιατί έχω αυτό το θέμα» κλπ, τη δεύτερη φορά αν ξανασυμβεί το ίδιο το υπενθυμίζω (δεν έχουν όλοι το μυαλό ελέφαντα σαν το δικό μου ;Ρ) αν και εκνευρίζομαι, και την τρίτη φορά ουαί κ αλίμονο!

Αναλόγως τη σημασία του ατόμου για μένα, είναι και αντίστοιχη η αντιμετώπιση μου μετά. Επειδή οι πραγματικοί μου φίλοι ξέρουν τι νούμερο είμαι ώρες ώρες, πολύ σπάνια να συμβεί κάτι. Ούτε με την πλειοψηφία της friend list μου έχω θέμα επίσης. Ε όμως επειδή τίποτα δεν είναι τέλειο σε αυτόν τον κόσμο, να μην υπάρχουν κ οι πανηλίθιοι? Το χειρότερο μου είναι όταν επιμένουν τόσο πολύ, το συνεχίζουν πιστεύοντας ότι δεν έχουν άδικο η ότι δεν έγινε τίποτα κακό, και προσπαθούν να βγάλουν εσένα φταίχτη. Μετά τα παίρνεις στο κρανίο η δεν τα παίρνεις? Εγώ προσωπικά τα παίρνω πολύ στο κρανίο. Και μετά ειρωνεύομαι και γίνομαι πολύ κακιά κ μοχθηρή. Και ύστερα πέφτει το ban σύννεφο. 

Λατρεμένα μου Μαθηματικά

Μαθηματική θεμελίωση των σχέσεων!

Τα πάντα εξηγούνται επιστημονικά. Ακόμα και οι σχέσεις μεταξύ των δύο φύλων και οι εργασιακές σχέσεις. Με τη βοήθεια λοιπόν των μαθηματικών προκύπτουν κάποιες εξισώσεις και ορισμένα πορίσματα τα οποία σίγουρα δίνουν μια λογική εξήγηση σε ορισμένες καθημερινές καταστάσεις.

Πρόταση 1. περί έρωτα

Έξυπνος άνδρας + έξυπνη γυναίκα = ειδύλλιο

Έξυπνος άνδρας + χαζή γυναίκα = δεσμός

Χαζός άνδρας + έξυπνη γυναίκα = γάμος

Χαζός άνδρας + χαζή γυναίκα = εγκυμοσύνη

Πρόταση 2. περί εργασίας

Έξυπνο αφεντικό + έξυπνος υπάλληλος = προκοπή

Έξυπνο αφεντικό + χαζός υπάλληλος = παραγωγή

Χαζό αφεντικό + έξυπνος υπάλληλος = προαγωγή

Χαζό αφεντικό + χαζός υπάλληλος = υπερωρίες

Πρόταση 3. περί αγοράς

Ένας άνδρας πληρώνει € 2 για ένα αντικείμενο που χρειάζεται και κοστίζει € 1. Μια γυναίκα πληρώνει € 1 για ένα αντικείμενο που δε χρειάζεται και κοστίζει € 2. Πόρισμα: Μια γυναίκα ανησυχεί για το μέλλον μέχρι να βρει σύζυγο. Ένας άντρας ποτέ δεν ανησυχεί για το μέλλον, παρά μόνο όταν βρει σύζυγο. Γενίκευση: Επιτυχημένος άνδρας είναι εκείνος που βγάζει περισσότερα απ' όσα μπορεί να ξοδέψει η γυναίκα του. Επιτυχημένη γυναίκα είναι κάποια που μπορεί να βρει έναν τέτοιο άντρα.

Πρόταση 4. Περί ευτυχίας

Για να είσαι ευτυχισμένη μ' έναν άντρα, πρέπει να τον καταλαβαίνεις πολύ και να τον αγαπάς λίγο. Για να είσαι ευτυχισμένος με μια γυναίκα, πρέπει να την αγαπάς πολύ και να μην προσπαθείς να την καταλάβεις καθόλου.

Πρόταση 5. Περί ανθεκτικότητας

Οι παντρεμένοι άντρες ζουν περισσότερο από τους ανύπαντρους, αλλά είναι πιο πρόθυμοι να πεθάνουν νωρίτερα.

Πρόταση 6. Περί αλλαγών

Μια γυναίκα παντρεύεται κάποιον ελπίζοντας πως θα τον αλλάξει, αλλά αυτός δεν αλλάζει. Ένας άντρας παντρεύεται μια γυναίκα ελπίζοντας πως αυτή δε θ' αλλάξει, αλλά, ......., αλλάζει!

Πρόταση 7. Περί διαλόγων

Μια γυναίκα έχει την τελευταία λέξη στον καυγά. Γενίκευση: Ό,τι πει ένας άνδρας μετά την τελευταία λέξη,είναι η απαρχή ενός νέου καυγά.

Παρασκευή και 13

Ο τίτλος τα λέει όλα εν ολίγοις. Αν κ δεν είμαι άτομο που πιστεύει στις προλήψεις, δεισιδαιμονίες κτλ, η χθεσινή μέρα ήταν γρουσούζικη πάντως, απο το ξεκίνημα. Και πώς θα μπορούσε να μην είναι, όταν τίποτα δεν δουλεύει σωστά, στην ώρα του και υπάρχουν παντού ηλίθιοι? 

Την αρχή έκανε το ηλίθιο ξυπνητήρι του κινητού, που κόλλησε κ δεν χτύπησε (άρα κάποια άργησε να ξυπνήσει κ να πάει στην ώρα της στο μάθημα), καταστρέφοντας μου όλο το πρωινό. Πετάχτηκα από το κρεβάτι σαν ελατήριο, δεν έκανα χουζούρι ούτε ήπια καφέ, οπότε ήδη είχα σπασμένα νεύρα χωρίς να έχει αρχίσει καν η μέρα. Αφού λοιπόν ετοιμάστηκα άρον άρον, άρπαξα την τσάντα μου κ μπήκα στο ασανσέρ. Τι το ήθελα όμως, τι το ήθελα? Σκάλες δεν είχαμε? Εκεί που κατέβαινα ωραία κ καλά, τσακ! *διακοπή ρεύματος* κλείστηκα μέσα στο ασανσέρ Γ@ΜΩ ΤΗΝ ΤΥΥΥΥΥΧΗ ΜΟΥ!@#$%^&*()(*&^%$#@#$%^&*

1^ον) Έχω κλειστοφοβία και απεχθάνομαι οτιδήποτε μου περιορίζει την ελευθερία μου

2^ον) Ήδη είχα αργήσει για ένα σημαντικό μάθημα στη σχολή, συνεπώς με τον εγκλεισμό μου θα καθυστερούσα κι άλλο

3^ον) Είχα ξεχάσει το κινητό μου στο σπίτι

Το μόνο που μπορούσα να κάνω ήταν να αρχίσω να χτυπάω το ηλίθιο κουδουνάκι έκτακτης ανάγκης με τον ήχο που σπάει μπάλες, ούτως ώστε κάποιος να με ακούσει για να με βοηθήσει και να απεγκλωβιστώ κάποια στιγμή, όπως κ έγινε στη συνέχεια. Αφού λοιπόν κατάφερα μετά από μια ολόκληρη ώρα κ κάτι ψιλά να βγώ από εκεί, κατέφτασα τελευταία στιγμή στο μάθημα, ίσα ίσα για να τους πώ ένα “Hi” κ να φύγω.

Μετά από αυτά είπα να πιώ έναν καφέ να ηρεμήσω, πριν χτυπήσει error το σύστημά μου και πετάξω μπλέ οθόνη. Το κοντινότερο σημείο προμήθειας καφέ είναι το κυλικείο, το οποίο δεν κάνει καλό καφέ, αλλά κούκου, για μια φορά δεν θα πάθαινα και τίποτα. Αλίμονο όμως, γιατί να μου γίνει η χάρη.. η μηχανή του καφέ τους ήταν χαλασμένη. Κάπου εκεί σε εκείνο το σημείο ήθελα να καταρρεύσω από τη δυστυχία στην οποία κολυμπούσα από το πρωί, οπότε μάζεψα τις εναπομείνουσες δυνάμεις μου κ αποφάσισα να γυρίσω σπίτι πριν φρικάρω κ άλλο. Που να ήξερα όμως τη συνέχεια.

Στο γυρισμό λοιπόν, κόντεψα να χάσω μια από τις 7 ζωές μου. Από ποιόν? Από έναν ατζαμή ταρίφα. Αυτοί ειδικά υποτίθεται πρέπει να ξέρουν –εκτός από το να οδηγούν σωστά- όλα τα «τυφλά» σημεία σε δρόμους που οδηγούν κάθε μέρα, και να οδηγούν με την απαραίτητη προσοχή κ συνέπεια σύμφωνα με την σηματοδότηση, τον ΚΟΚ κ όλα τα σχετικά. Ο συγκεκριμένος όμως εκτός από άσχετος, στόκος, μπετόβλακας και άλλα τέτοια χαριτωμένα, είχε το θράσος να μου κατεβάσει το τζάμι για να μου την πει κιόλας και τα ρέστα. Ε δεν κρατήθηκα και πολύ, άρχισα να ειρωνεύομαι (κλασικά). Το συμπέρασμά μου γι’ αυτούς που το παίζουν οδηγάρες είναι ένα, (αυτό που του απάντησα κιόλας). Αν ήταν ο νέος Σουμάχερ, θα τον είχαν τσιμπήσει για να τρέχει στα grand prix της F1, επειδή όμως είναι χωριάτης, ας πάρει ένα κάρο, που είναι πιο εύκολο για τα κυβικά του. Ευτυχώς για μένα ήταν μπροστά στη φάση και ένα περιπολικό, δεν τον έπαιρνε κ για πολλά πολλά ακόμα γιατί θα τον έγραφαν για το συμβάν, οπότε αποχώρησε χωρίς να πει κάτι άλλο.

Anyway, μετά το συγκεκριμένο stand-up (not) comedy, κατάφερα να βρώ το δρόμο του σπιτιού μου κ να κλειστώ μέσα για την υπόλοιπη μέρα πίνοντας 5 κανάτες καφέ, προσευχόμενη μην πέσει το ταβάνι στο κεφάλι μου αυτή τη φορά μετά από όλα όσα συνέβησαν, την 13^η και Παρασκευή.