Επικίνδυνα πράγματα. Διαβάστε με δική σας ευθύνη.

Παρασκευή 22 Φεβρουαρίου 2013

Βαρέθηκα να βαριέμαι.

Κ το κυριότερο βαρέθηκα να έχω νεύρα για μαλακίες. Πραγματικά αυτή τη στιγμή με έχει πιάσει μια απάθεια, η οποία είναι αποτέλεσμα του ότι δεν μου έχει απομείνει νεύρο για νεύρο όρθιο με όλα αυτά που μου συμβαίνουν. Έτσι είναι, αν δεν έχεις νεύρα, πως να νευριάσεις? Γαμώτο, κ ήθελα να εκτονωθώ κάπως. Να κάνω μια ζημιά να γουστάρω. Βασικά αν γινόταν να φυτέψω μερικές βόμβες εκεί που σκέφτομαι, θα ήταν το ιδανικό. Αλλά, πρώτα να γίνει η δουλειά κ μετά η διασκέδαση. 

Αν εξαιρέσεις την πραγματικότητα, όλα πηγαίνουν υπέροχα το τελευταίο διάστημα. Οπότε δεν έχω κ τι άλλο να γράψω σε αυτό το ποστ. :P

Κυριακή 6 Ιανουαρίου 2013

Παράλογο...?

Καλή χρονιά εύχομαι σε όλους, φίλους και μή, με καλά μυαλά προπάντων. Βέβαια, η ευχή μου έχει διττό νόημα, εξαρτάται πάντα απο το ποιός την διαβάζει στην προκειμένη. Εκτός δηλαδή απο το αυτονόητο οτι πρέπει να έχουμε την υγεία μας, χρειαζόμαστε και σωστή σκέψη και σωστή κρίση πάνω απ' όλα για να παίρνουμε τις σωστές αποφάσεις κ να κάνουμε σωστές επιλογές. Γι' αυτούς που το κεφάλι τους είναι διαμπέρες-ευάερο-ευήλιο, το καλά μυαλά είναι κάτι σαν προτροπή για ανεύρεση μυαλού. Καλή χρονιά και σε μένα, αλλά επειδή θεωρώ οτι το καλό μυαλό το έχω, θα μου ευχηθώ ένα lotto ή ένα joker ή οτιδήποτε κερδίζει λεφτά, γιατί αυτά μου λείπουν. Δεν θέλω πολλά, θέλω μόνο τόσα όσα χρειάζομαι. Φέτος πάντως πρωτοτύπησα, δεν ζήτησα τίποτα απο τον Αη Βασίλη, γιατί τσάμπα κόπος θα ήταν να γράψω το γράμμα. Έτσι κ αλλιώς και τις προηγούμενες χρονιές που ζητούσα, @@ έπαιρνα, οπότε το πήρα απόφαση οτι και φέτος το ίδιο θα πάρω, είτε ζητήσω είτε δεν ζητήσω κάτι. Anyway, αυτά με τις ευχές, ας μείνει κ κάτι να πω κ του χρόνου. :P

Βασικά δεν ήθελα να ξαναγράψω για την ηλίθια του προηγούμενου πόστ, αλλά δεν γίνεται να σας αφήσω ανενημέρωτους κ με την απορία. Η μαλάκω μου έκανε ένα καψώνι, το οποίο δεν το υποψιάστηκα καν ώστε να το αποφύγω, αλλά θα το πληρώσει με μια μέγιστη κακία που θα της την πω κατάμουτρα, όταν έρθει η κατάλληλη στιγμή φυσικά. Έχω υπομονή να περιμένω. Στο μεταξύ αφού έχω την υποστήριξη του boss δεν με απασχολεί τίποτα άλλο. Και μόνο που μου κάνει μούτρα και δεν μου μιλάει πλέον, γιατί δεν περνάει το δικό της, μου αρκεί προς το παρόν. Έτσι κ αλλιώς δεν γουστάρω ούτε να ακούω την τελείως αντισεξουαλική φωνή της, αλλά ούτε και να μου απευθύνει το λόγο. 

Έχω ένα κουιζάκι για σας. Υπάρχει κάποιος που ξέρει η μπορεί να μαντέψει την σύνδεση μεταξύ των πληκτρολογίων των desktop με την οδοντόβουρτσα? 

Σάββατο 29 Δεκεμβρίου 2012

Merry Kissmyass

Επιτέλους βρέχει γαμώ την τύχη μου γαμώ. Εδώ κ κάτι μέρες να έχει τέτοια υγρασία και ομίχλη, που απο τη δουλειά γύριζα σαν βρεγμένη γάτα κυριολεκτικά. Γι' αυτό αρρώστησα κιόλας κ γι' αυτό με έπιασε το στριμμένο μου (περισσότερο απο το κανονικό δηλαδή). Λοιπόν, δεν είμαι καθόλου καλά. Είμαι πολύ στεναχωρημένη, "έχασα" το μπισκοτάκι μου πρίν πέντε μέρες κ έχω πέσει σε κατάθλιψη. Πρίν με περάσετε για τελείως psycho να πω οτι το μπισκοτάκι ήταν ο γατούλης μου, 3 χρονών μπουμπούκι. Μαύρα Χριστούγεννα έκανα, όσο για την πρωτοχρονιά άντε να έρθει να τελειώνουμε κ με αυτό.

Και μιας που είπα δουλειά, εκεί θέλω να βγάλω όλη μου τη στραβοξυλιά, την ειρωνεία μου και τη χολή πάνω σε ό,τι με ζοχαδιάζει, αλλά συγκρατούμαι, γιατί κλασικά έχω πιο υποχθόνια σχέδια. Δεν μπορώ να καταλάβω πως γίνεται η αγαμία ενός (μίας στην προκειμένη) να επηρεάζει τόσο πολύ τους γύρω. Εντάξει, κ εμείς περνάμε φάση ξηρασίας αλλά δεν κάνουμε έτσι. Βέβαια εμάς είναι συνειδητή και εκούσια η αποχή απο το άθλημα, ενώ εκεινής καθόλου, αυτή είναι η βασική διαφορά. Μου σπάς τα νεύρα μωρή? Μου τα σπάς, και τα νεύρα και τις μπάλες που δεν έχω, η αλήθεια είναι αυτή. Ετοιμάσου για πόλεμο νεύρων, γιατί δεν μπορώ να κρατήσω για πολύ ακόμα το ύφος του βούδα, πόσο να αντέξω ακόμα η κακόμοιρη. 

Τώρα θα μου πείτε, γίνεται να μην αισθάνεται κόμπλεξ ο κομπλεξικός ο άνθρωπος? Του βγαίνει τόσο φυσικά κ αβίαστα, σαν τον αέρα που αναπνέει. Πρόβλημα σας λέω, πρόβλημα.. Και να πείτε οτι προκαλώ διάφορες ίντριγκες ρε γαμώτο? Όχι και πάλι όχι, μόνο να πηγαίνω στη δουλειά μου, να κάνω αυτό που πρέπει ακριβώς (είναι κ αυτή η τελειομανία μου που θα με φάει), και να γυρίζω σπίτι, τόσο απλά. Σε διαφορετική περίπτωση δηλαδή, αν δεν έκανα σωστά τη δουλειά μου, θα είχα πάρει πόδι με όλες τις τιμές πανηγυρικά. Να γιατί δεν προοδεύουμε σε αυτόν τον τόπο. Το "να ψοφήσει η κατσίκα του γείτονα", το έχουμε ανάγει σε εθνικό μας μότο.

Η απόλυτη ικανοποίηση όμως θα έρθει απο το boss, στο οποίο υπέδειξα μια συγκεκριμένη κατινιά της συγκεκριμένης αγάμητης, οπότε αυτός θα αναλάβει να τακτοποιήσει το όλο θέμα προσωρινά (έστω), γιατί σιγά μην πτοηθεί η ηλίθια. Μέχρι τότε όμως βλέπουμε, γιατί έχουμε και κάποιες άλλες βασικές προτεραιότητες που ακολουθούμε ή πρέπει να ακολουθήσουμε γενικά. Μήπως να  της κάνω κανένα δωράκι, τώρα γιορτές που είναι? Έτσι, να δείξω και πνεύμα αλληλεγγύης (και σκέτο πνεύμα θα το έλεγες) προς τη συνάνθρωπο μέρες που είναι? Κάτσε να σκεφτώ τι θα της ταίριαζε βασικά.

Απο την άλλη, θα μου πείτε γιατί να μπεί σε τέτοια διαδικασία το boss? Μα γιατί του εμφανίστηκα σαν πρωτοχρονιάτικο δώρο για την επιχείρησή του. Πρίν νομίσετε οτι την ψώνισα, προσέξτε λίγο το ουσιαστικό που χρησιμοποίησα (δώρο, όχι λαχείο :P). Οπότε δεν τον συμφέρει να του φύγω, παρά μόνο να εξομαλύνει την κατάσταση. Εξάλλου δεν δουλεύουμε 8ωρο μαζί με αυτήν, έχουμε διαφορετικές βάρδιες. Άρα υποθέτω οτι για κάποιες μέρες θα ησυχάσει το κεφάλι μου απο δαύτην.

Λοιπόν, όσο για το δώρο κάτι βρήκα αλλά είμαι σε δίλημμα. 

Αυτό



ή αυτό?

Νομίζω οτι τα στρασσάκια είναι λίγο υπερβολή, να διαλέξω το διακριτικό το πάνω, μην την σοκάρω κιόλας τη θεούσα.