Επικίνδυνα πράγματα. Διαβάστε με δική σας ευθύνη.

Παρασκευή 20 Απριλίου 2012

Beware..

Don't troll me or I promise I'll troll you better.. I'm an evil bitch. And I fucking like it. Ώρες ώρες απορώ με το μυαλό μου κ με θαυμάζω. Όχι φτού μου δηλαδή μη με ματιάσω κιόλας με αυτά που σκέφτομαι κ κάνω.

Να εξηγηθώ βασικά. Το ότι είμαι διχασμένη προσωπικότητα το έχουμε διαπιστώσει πολλάκις κ εγώ προσωπικά κ όλοι οι κοντινοί μου άνθρωποι. Όπως επίσης και το ότι αν με πειράξει ο οποιοσδήποτε τη γά-μη-σε πατόκορφα κ από παντού. Ξυπνάει το υποχθόνιο τέρας απο μέσα μου, ή αλλιώς ο Jack. Όχι οτι κοιμάται και πολύ βαθιά εδώ που τα λέμε, γιατί η μαλακία πολλών λειτουργεί σαν ξεκούρδιστο ξυπνητήρι, ούτε κάνω κακίες όλη την ώρα, I'm saving my energy for those who are totally worth it. Όταν όμως έρχεται κάποιος και σου σπάει τις μπάλες που δεν έχεις, κ εσύ κάνεις τη μαλακία να κάνεις υπομονή και με κουβέντα προσπαθείς να σώσεις την κατάσταση αλλά παρόλα αυτά το ίδιο βιολί με πρίν, πόσο να κρατηθείς πια... Troll στα troll λοιπόν!!


Το σκηνικό: είναι 3 με 4 τα ξημερώματα και απο το πουθενά (απο το κάτω διαμέρισμα συγκεκριμένα) ξαφνικά παίζει πολύ δυνατά μουσική, κάτι σε Μπουγά και βάλε το μαύρο σου το string για να γουστάρω όπως πρίν. Και δεν της το είχα της ηλίθιας, για ντεθού την έκοβα απο το παρουσιαστικό της. Anyway, εγώ μόλις είχα καταφέρει να κοιμηθώ, (δεδομένου οτι πλέον έχω πρωϊνό ξύπνημα λόγω δουλειάς), οπότε τα νεύρα μου τέντωσαν σαν ζαρτιέρες για ακόμα μια φορά. Για να μην τα πολυλογώ, το ίδιο σκηνικό συνεχίζεται επι μια ολόκληρη βδομάδα, ενώ στο ενδιάμεσο έβαλα μπρός τη διπλωματία μου και ζήτησα ευγενικά το αυτονόητο τις ώρες κοινής ησυχίας, γαμώ την τύχη μου την μυξοπαρθένα δηλαδή.


Φυσικά το αναμενόμενο ήταν να με γράψει με κεφαλαία γράμματα κιόλας, όπως κ έγινε. Ώσπου φτάνει η αποψινή βραδιά και ξαναρχίσανε τα όργανα. Σήμερα το ρεπερτόριο είχε Καρλότα και έλα έλα έλα, πάρε με απο πίσω. Α, αυτά να τα λέμε, έχουμε μεγάλη λίστα τραγουδιών(?), δεν είμεθα μονότονοι. Ξαφνικά, εκεί στο ενδιάμεσο που σκεφτόμουν τρόπους καταστολής της φασαρίας και ήμουν σε δίλημμα μεταξύ μαστιγίου και taser gun, άστραψε η φαεινή ιδέα. Επειδή βαριέμαι αφόρητα να κουνήσω την ουρά μου στο ελάχιστο, άσε που τα παραπάνω αντικείμενα αφήνουν και σημάδια, σκέφτηκα να κάνω κάτι πολύ πιο άμεσο και υποχθόνιο. Η λύση απλή και μερικά κλίκ παρακάτω γαμώτο μου..


Έσπασα τον κωδικό του router της, συνδέθηκα σ' αυτό και με ένα απλό disconnect απο το ίντερνετ έληξε εκεί το θέμα. Τέλος το ίντερνετ, τέλος και η μουσική, the end, finnito la musica, passato la fiesta. Βέβαια ευτυχώς που όλοι όσοι ήταν εκεί είναι όλοι άμπαλοι απο pc κ router κτλ κτλ, γιατι θα μπορούσαν στο 10λεπτο να το διορθώσουν και φτού κ απο την αρχή. Απορώ πάντως γιατί δεν το σκέφτηκα νωρίτερα, αλλά όπως κ να έχει βρήκα την ησυχία μου. Έτσι, γιατί είμαι πολύ σκύλα γάτα κατά βάθος, κατά ύψος και κατά πλάτος, σε όλες τις διαστάσεις εν ολίγοις.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου