Επικίνδυνα πράγματα. Διαβάστε με δική σας ευθύνη.

Σάββατο 11 Αυγούστου 2012

Ο μονόλογος

Πρέπει να μιλήσω γιατί αλλιώς θα σκάσω. Προφανώς όμως πρέπει να πληκτρολογήσω κιόλας αυτά που λέω, για να βγεί κ το κείμενο, γιατί αλλιώς δώρο άδωρο ο μονόλογος. Αν κ περισσότερο για μουνόλογος μου κάνει βέβαια, απο τη στιγμή που τον -λόγο μου τον δημιουργεί ένα "μουνί", το οποίο δεν χρήζει ιδιαίτερης μνείας στο ιερό μου blog, αλλά μου έχει τεντώσει τόσο πολύ τα νεύρα που άνετα παίζεις κιθάρα με αυτά. Ηλεκτρική κιόλας, γιατί μ' αρέσει πιο πολύ ο ήχος.

Απο τη μέρα που άρχισα την πρακτική μου εδώ κ 4,5 μήνες περίπου, ο διευθυντής (το μουνί που λέγαμε), έχει ανάγει σε σκοπό της ζωής του να μου κάνει σπαστικά κ παρατηρήσεις όλη την ώρα, κ το κυριότερο να χώνει τη μύτη του παντού κ να φυτρώνει χωρίς να τον σπέρνουν. Κατά βάση αυτά θέλει να τα κάνει παντού, γιατί σε όλους τους υπαλλήλους έχει να κάνει απο μια ηλίθια παρατήρηση, αλλά ως ο πιο αδύναμος κρίκος εκεί, σε μένα τον παίρνει περισσότερο (ας πούμε). Για να μήν θυμηθώ κ τις μαλακίες που λέει πίσω απο την πλάτη μου. Ευτυχώς που έχω άλλο 1,5 μήνα μόνο κ τέλος, γιατί ποιά μέρα θα τον πάρει ο διάολος κ θα τον σηκώσει δεν ξέρω. 

Φυσικά κ θα τα ακούσει, έχω σχέδιο προμελετημένο. Δεν πρόκειται αυτό να περάσει έτσι, γιατί είμαι ανεκτικό κ καλό άτομο, μέχρι να μου πατήσουν την ουρά μου. Άπαξ κ έκανε ο οποιοσδήποτε το λάθος να μου την πατήσει, απο γατί γίνομαι τίγρης με νύχια κ με δόντια. Κ ας μην μου φαίνεται κ τόσο αυτό, είμαι το φαινόμενο που απατάει. 

Δεν μπορώ να καταλάβω ρε γαμώτο, γιατί να υπάρχει τόση ηλιθιότητα στον κόσμο και τόσο πολύ κόμπλεξ? Γιατί ο συγκεκριμένος πάσχει κ απο τα δύο, στη συμπεριφορά είναι ηλίθιος και έχει κόμπλεξ ανωτερότητας με την πάρτη του. Ok whatever. Εμένα όμως δεν με νοιάζει τίποτα απο τα δύο, δικά του προβλήματα είναι αυτά κ δεν κάνω τον ψυχαναλυτή κανενός. Δεν μπήκα ποτέ σε διαδικασία σύγκρισης μαζί του ώστε να τον προκαλέσω, το μόνο που ήθελα κ θέλω είναι να κάνω απλά τη δουλειά μου, να ολοκληρώσω το στάδιο της πρακτικής μου κ να φεύγω απο εδωπέρα. Α στα διάλο πια, τα νεύρα μου γαμώ τη τύχη μου γαμώ..!!! 

8 σχόλια:

  1. Οκ, γνωστό το φαινόμενο του διευθηντή-αρχιδιού, και εκνευριστικό μέχρι τελικής πτώσεως, αλλά δεν είναι λόγος να κουτσουρεύεις όλα τα "και"! Μου βγήκανε τα ματιά!

    "I feel you, relate to you, accuse you"
    Ψιλοάσχετο, αλλα μια που το θυμήθηκα και λέει "σε νιώθω"...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. εε sorry, κάτι ήθελα να κουτσουρέψω, και αφού δεν μπορώ τίποτα άλλο, είπα να εκτονωθώ στα "και". πάντως I feel better now, thanks for the support.

      Διαγραφή
    2. Άρχισε να τρως τα νύχια σου, χαλαρώνει και τα αρχέγονα ένστικτα καο βίτσια.

      Διαγραφή
    3. ιιιιιιιιιιιιιου σιχαίνομαι.. δεν ξέρεις που τα είχα πριν!!! :Ρ εξάλλου, τα χρειάζομαι σε ετοιμότητα ;)

      Διαγραφή
  2. να κανεις φασαρια,και μετα να το γραψεις.
    τον τελευταιο χρονο εχουμε πολλα τετοια κρουσματα.
    δυστυχως εχω ακουσει πολυ χειροτερα.
    το αφεντικο τρελαθηκε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. φασαρία δεν πρόκειται να κάνω, γιατί θα χάσω το δίκιο μου. έχω πιο ύπουλο σχέδιο of course ;)

      Διαγραφή
  3. thanks! :) Αν κ δεν είναι όπως θα ήθελα να είναι, λόγω έλλειψης χρόνου... Καλώς βρεθήκαμε λοιπόν.

    ΑπάντησηΔιαγραφή