Επικίνδυνα πράγματα. Διαβάστε με δική σας ευθύνη.

Τετάρτη 18 Ιανουαρίου 2012

Facebook session 1

Η εισαγωγή
Σήμερα όπως πολλές άλλες μέρες και νύχτες, (ειδικά τις δεύτερες γιατί είμαι και νυχτόβιο πλάσμα), χαζεύω διάφορα στο internet, κυρίως έχω ανοιχτή τη σελίδα μου στο facebook, ακούω τραγούδια στο youtube ή κανένα ραδιόφωνο από live streaming κ έτσι, και διαβάζω διάφορα προς ενημέρωση και τέρψη μου. Με αυτή τη σειρά πάντα, δηλαδή δίνω προτεραιότητα στην επικοινωνία μου με τους φίλους μου, και μετά όλα τα υπόλοιπα. Νομίζω καλά μέχρι εδώ.

Session 1 
Το πρόβλημα έγκειται στο ότι στο facebook δεν είναι όλοι φίλοι μου όπως στη real life. Χωρίζονται στις εξής κατηγορίες κατ’ εμέ: φίλοι, συγγενείς, γνωστοί, γκόμενοι (με υποκατηγορίες πρώην, νυν και υποψήφιοι), κατίνες, fake profile και οι πανηλίθιοι. Σε κάποιες σπάνιες περιπτώσεις υπάρχει κ η κατηγορία inspirational people. Ελπίζω να μην ξέχασα καμία κατηγορία, η αν την ξέχασα έχουμε κ άλλα sessions στο μέλλον, οπότε dont worry. Μπορεί ένα άτομο να εμπίπτει και σε περισσότερες από μια κατηγορίες, π.χ. είτε να είναι φίλος και συγγενής, ή πρώην γκόμενος και fake, ή γνωστός και inspirational person, υποψήφιος γκόμενος και πανηλίθιος κ.ο.κ.. Και επιτέλους έρχομαι στο προκείμενο.

Τα νεύρα μου, τα νεύρα μου και τα νεύρα μου. Α και τα νεύρα μου, συν τα whiskas μου και μια γατοφόρο να φύγω. Σωστά καταλάβατε, έχω πρόβλημα με την κατηγορία των πανηλιθίων. Οκ, όταν ο θεός έβρεχε μυαλά, μερικοί κρατούσαν ομπρέλες καθήμενοι κάτω από υπόστεγα. So what θα μου πείτε, πρόβλημά τους, που είναι το θέμα σου? Το θέμα μου είναι στο ότι μου σπάνε τα νεύρα εκ περιτροπής κάθε μα κάθε μέρα γαμώ την τύχη μου γαμώ, και με τσιγκλάνε και γίνομαι κακιά και bitch. Και είρων και στραβόξυλο. Οκ, διορθώνω το ρήμα μου. Δεν «γίνομαι», είμαι όλα αυτά, εκ γενετής κιόλας με γνωμάτευση γιατρού (συμπέρασμα: δεν μπορώ να αλλάξω γιατί έτσι είμαι).

Εκεί που κάθομαι ωραία κ καλά λοιπόν, κάνω chat και δεν συμμαζεύεται, κάποιος λέει/ κάνει τη μαλακία του και συγχίζομαι, τόσο που ξυπνάνε όλα τα προηγούμενα χαρακτηριστικά μου και βγαίνουν ένα ένα προς τα έξω. Προσπαθώ τόσο πολύ(not) να είμαι καλή, αλλά δεν τα καταφέρνω. Πάντα θα υπάρχει κάποιος να με κάνει να σπάσω. Πρίν με κακοχαρακτηρίσετε και κολακευτώ, να διευκρινίσω κάτι που θέλω. Επειδή όμως τυχαίνει να μην με γνωρίζουν όλοι και τι ιδιοτροπίες έχω, δίνω ένα περιθώριο της τάξης των 2 fail. Δηλαδή με λίγα λόγια, αν κάποιος κάνει/ πει κάτι που θα με εκνευρίσει (κοινώς μαλακία), θα κάτσω να το συζητήσω χαλαρά σε φάση «συμβαίνει αυτό κ αυτό, μην το συνεχίσεις γιατί έχω αυτό το θέμα» κλπ, τη δεύτερη φορά αν ξανασυμβεί το ίδιο το υπενθυμίζω (δεν έχουν όλοι το μυαλό ελέφαντα σαν το δικό μου ;Ρ) αν και εκνευρίζομαι, και την τρίτη φορά ουαί κ αλίμονο!

Αναλόγως τη σημασία του ατόμου για μένα, είναι και αντίστοιχη η αντιμετώπιση μου μετά. Επειδή οι πραγματικοί μου φίλοι ξέρουν τι νούμερο είμαι ώρες ώρες, πολύ σπάνια να συμβεί κάτι. Ούτε με την πλειοψηφία της friend list μου έχω θέμα επίσης. Ε όμως επειδή τίποτα δεν είναι τέλειο σε αυτόν τον κόσμο, να μην υπάρχουν κ οι πανηλίθιοι? Το χειρότερο μου είναι όταν επιμένουν τόσο πολύ, το συνεχίζουν πιστεύοντας ότι δεν έχουν άδικο η ότι δεν έγινε τίποτα κακό, και προσπαθούν να βγάλουν εσένα φταίχτη. Μετά τα παίρνεις στο κρανίο η δεν τα παίρνεις? Εγώ προσωπικά τα παίρνω πολύ στο κρανίο. Και μετά ειρωνεύομαι και γίνομαι πολύ κακιά κ μοχθηρή. Και ύστερα πέφτει το ban σύννεφο. 

5 σχόλια:

  1. Μέσω των ηλίθιων και των χαζων, ξεχωρίζουμε εμείς οι γαμάτοι τύποι :P Αν δεν υπήρχαν, με ποιους θα συγκρινόμασταν και στο τελος θα τους κατατροπόναμε ????

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. I don't feel like γαμάτος τύπος όταν η ηλιθιότητα με χτυπάει στα νεύρα, μόνο εκνευρισμένος τύπος.. Το περίεργο είναι ότι εκτός του ότι η ηλιθιότητα δεν έχει όρια, έχει μεγάλη αντοχή στο οτιδήποτε και δεν χρησιμεύει σε ΤΙΠΟΤΑ απολύτως. Δεν γίνομαι εγώ καλύτερη αν τους "κατατροπώσω", άρα αποτέλεσμα 0 (χάσιμο χρόνου, σπατάλη ενέργειας, not good). Άσε που δεν μ'αρέσουν οι καταφανείς συγκρίσεις, γιατί με εκνευρίζει το show-off, μου τρυπάει το μυαλό.. :Ρ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Πέρνα από το μπλογκ, παίζει αφιέρωση...

    ΑπάντησηΔιαγραφή