Βρίσκομαι σε κρίση και τα νεύρα μου είναι τσατάλια. Τη Δευτέρα ξεκίνησε η εξεταστική μου και για πρώτη φορά στα 4 χρόνια που σπουδάζω, στο πρώτο μάθημα που έγραφα, παρέδωσα λευκή κόλλα ενώ ξεσκίστηκα να διαβάζω όλο το προηγούμενο βράδυ. Ένα μάθημα από τα αγαπημένα μου, που το διάβαζα με όρεξη, ΟΛΟ το βράδυ. Ακόμα δεν το πιστεύω αυτό που μου συνέβη. Τι να του πεις τώρα του άκυρου του καθηγητή? Ότι και να πεις θα είναι λίγο. Ήθελα να ‘ξερα, τη σκέφτηκε πολύ τη συγκεκριμένη θεματολογία? Σχεδόν όλη εκτός ύλης. Θεός φυλάξοι αν τον έχουμε εισηγητή και στην εξεταστική του Σεπτεμβρίου, γιατί θα κλάψουνε μανούλες τότε. Είναι τόσο ειρωνικό όλο αυτό το σκηνικό που με έχει αφήσει εκτός συναγωνισμού.
Εκτός από την παταγώδη αποτυχία, μου κόστισε ψυχολογικά το όλο θέμα και μου έκαμψε το ηθικό, ακόμα δεν είχε αρχίσει καλά καλά η εξεταστική. Πέμπτη και Παρασκευή έγραφα τα 3 κακά της μοίρας μου γι’ αυτό το εξάμηνο και δεν μου έκανε αίσθηση να ανοίξω τα βιβλία και τις σημειώσεις μου. Και εκτός του ότι δεν είχα καμία διάθεση για διάβασμα μετά το πρώτο συμβάν, δεν μπορούσα κιόλας να συγκεντρωθώ όλη τη βδομάδα εξαιτίας της φασαρίας στο πάνω διαμέρισμα, λόγω εργασιών. Γαμώ την τύχη μου γαμώ. Ούτε σε αυτά βέβαια τα πήγα έτσι όπως θα ‘θελα, αλλά γι’ αυτό τουλάχιστον ευθύνομαι εγώ, και τον εαυτό μου μπορώ να τον διαχειριστώ διαφορετικά την επόμενη φορά που θα γράφω. Τεσπά.
Κάθε φορά που έχω εξετάσεις, ζορίζομαι και παθαίνω ένα λαλά γενικώς, αλλά τέτοια φρίκη νομίζω δεν έχω ζήσει ποτέ ξανά. Όπως και να έχει όμως το προσπάθησα γι’ αυτή τη βδομάδα πολύ, πέρα από τις δυνάμεις μου κάποιες φορές. Τώρα μένουν άλλες δύο βδομάδες εξεταστικής αλλά νομίζω τα δύσκολα πέρασαν (χωρίς να θέλω να πώ μεγάλη κουβέντα, μην μου ξημερώσει τίποτα χειρότερο, γιατί είμαι και γκαντεμόγατο). Άντε να δούμε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου