Τι σου είναι η ψυχολογία.

Η ψυχολογία είναι ένα τεράστιο ζήτημα για μένα προσωπικά, αν δεν την έχω τουλάχιστον καλή τότε καθίσταμαι ανίκανη να σηκωθώ απο το κρεβάτι, όπως καλή ώρα τώρα. Το θέμα είναι οτι μπορεί να χαλάσει με το παραμικρό κ φτιάχνει δύσκολα κατά περιπτώσεις.

Well, για να μην τα μπερδέψουμε, άλλο το να νιώθεις ευγνώμων που είσαι σε πλεονεκτικότερη θέση απο εκατομμύρια συνανθρώπους σου που δεν έχουν ούτε τα βασικά ενώ εσύ γράφεις τον πόνο σου σε blog στο internet, και άλλο το να είσαι σκατά ψυχολογικά. Μπορώ να είμαι κ τα δύο ταυτόχρονα, το ένα δεν αναιρεί το άλλο. 

Είναι κάτι στιγμές που όλα μου φταίνε και εύχομαι να μπορούσα να εξαφανιστώ, σαν να είμαι σε offline mode, όπως στο τσατ του φεις όταν δεν γουστάρω να μου μιλάει κανείς. (Βασικά θα ήταν πολύ πρακτικό κάτι τέτοιο, εκτός απο υποχθόνιο τώρα που το ξανασκέφτομαι.) Μου φταίει ο καιρός που είναι άθλιος, μου φταίει το οτι είμαι εδώ που είμαι κ δεν μπορώ να κάνω πολλά απο τα πράγματα που θέλω, μου φταίει το οτι για να έχω δικά μου -λίγα- χρήματα πρέπει να κάνω πράγματα που φθείρουν τις πραγματικές μου ικανότητες κ το μυαλό μου και να υποχρεώνομαι να μου τη λέει ο καθένας που τυχαίνει να δουλεύει πρίν απο μένα επειδή "έτσι". Σιγά τον πολυέλαιο μάγκες, μην τον βαρέσετε καμιά ξώφαλτση με τη μύτη ή το καλάμι σας. Φυσικά η λίστα δεν τελειώνει ποτέ. Μ' αυτά και μ'αυτά καταλήγω να ψάχνω τα κέφια μου στο πάτωμα χωρίς επιτυχία. 

Το να παριστάνεις οτι δεν τρέχει τίποτα είναι εύκολο, το δύσκολο είναι να το πιστέψεις στο 100% εσύ ο ίδιος. Πολλές φορές πιάνω τον εαυτό μου να χαμογελάω σαν τον τζόκερ για να αποφύγω τις ερωτήσεις αλλά κ γιατί δεν γουστάρω να δείχνω τι μου συμβαίνει. Πάντως απορώ γιατί δεν έχω πάρει ακόμα Όσκαρ για την ερμηνεία μου στους ρόλους που παίζω. 

Anyway, κάπου έπρεπε να βγάλω τη μαυρίλα μου κ εγώ οπότε αποφάσισα να εκτονωθώ εδώ. Η όλη κατάσταση μου θυμίζει το μυθιστόρημα του Oscar Wilde "το πορτραίτο του Ντόριαν Γκρέυ". Ο ήρωας του μυθιστορήματος επιθυμούσε αιώνια νιότη και το πορτραίτο του να γερνάει αντί γι' αυτόν. Το ίδιο κ εγώ, προτιμώ να μαυρίζει μια άλλη εικόνα του εαυτού μου και η δική μου φυσική υπόσταση και ψυχολογία κυρίως να διατηρείται ακμαιότατη.. Γίνεται?